Opinie | Milei en Argentinië
Argentinië heeft gekozen voor een nieuwe president, Javier Milei. Kiezers waren helemaal klaar met de economische ellende. Enorme staatschulden en een inflatie van 143%. Logisch dat de rente dan zo hoog is. Op Argentijnse staatobligaties krijgt u in Amerikaanse dollars 22% per jaar. Het geeft aan hoeveel vertrouwen beleggers in het land als debiteur hebben. Het populistische beleid van de peronisten heeft in de afgelopen decennia diepe wonden achtergelaten, waardoor de financiële problemen groot zijn. De buitenlandse reserves zijn in vier jaar tijd van $60 mrd naar $20 mrd gekelderd. Toch behoorde Argentinië vroeger tot de rijkste landen ter wereld, net als de Verenigde Staten. ‘Zo rijk als een Argentijn’, luidde ooit een Frans gezegde. Tegenwoordig is het land afgedaald tot nummer 21 op de wereldranglijst. De economie van de VS is nu ruim dertig keer groter. Het verschil is het populisme van de Peron-beweging. Populisme is er vooral goed in de economie op korte termijn te stimuleren door cadeautjes te geven, maar de rekening komt altijd later. Italië in de jaren zeventig en tachtig is daar ook een goed voorbeeld van. Na veertig jaar zit men nog steeds met de schuldenellende. In Argentinië moest het dus anders en koos de bevolking voor een populist van de andere kant, eentje à la Donald Trump. Opvallend is dat je als trumpiaan blijkbaar een raar kapsel moet hebben. De nieuwe president wil het mes in het overheidsapparaat zetten. Vandaar dat Milei campagne voerde met een kettingzaag - alles voor de beeldvorming. Diverse ministeries en de centrale bank worden afgeschaft. De Argentijnse peso wordt vervangen door de Amerikaanse dollar als betaalmiddel. Dat belooft interessant te worden. De Amerikaanse Fed bepaalt dus voortaan het monetaire beleid in Argentinië, maar die kijkt natuurlijk alleen naar de Amerikaanse economie. Na de verkiezingen schoten de aandelenkoersen omhoog. Ook beleggers denken: alles beter dan de huidige situatie. Maar bedenk dat deze enthousiaste beleggers slechts financiële toeristen zijn. In andere markten heb je langetermijnbeleggers. Het verleden heeft geleerd dat dat geen goede strategie is in Argentinië. Deze beleggers zijn in no time weer verdwenen als blijkt dat het Milei-beleid ook niet werkt. Argentinië leert dus dat populisme op korte termijn een leuk feestje geeft, maar op lange termijn is het een economisch drama. Ik ken geen voorbeelden waar het goed is afgelopen. De economie en de maatschappij kunnen best wat klappen hebben, dat hebben we wel in de VS onder Trump gezien. Maar als het lang genoeg doorgaat, bezwijken deze fundamenten. Leuk al dat gratis bier, maar de rekening komt altijd. En voordat u het weet, kiest u uit ellende voor een man met een raar kapsel, een leren jasje en een kettingzaag. Over de column van Corné van Zeijl Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via [email protected]. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.See omnystudio.com/listener for privacy information.