Opinie | Bon bon
De media, en vooral de Belgische, staan vol van het succes van de staatsbon. Dat is een Belgische obligatie voor particuliere beleggers, met een belastingvoordeeltje. Belgen krijgen er 3,3% rente op. En terwijl ze normaal gesproken 30% belasting over hun rente-inkomsten betalen, is dat bij deze lening slechts 15%, een voordeeltje van een half procentpunt. Dat is aantrekkelijk genoeg om maar liefst €12 mrd op te halen, een kwart van de totale financieringsbehoefte van de Belgische staat. Op 1 september moet het geld gestort zijn en kan de balans definitief worden opgemaakt. De obligatie wordt de ‘Van Peteghem-bon’ genoemd, naar de Belgische minister van Financiën. Iedere politicus met een beetje ego wil zijn of haar naam ergens aan verbonden hebben. Er was ooit eerder een vergelijkbaar project: de 'Leterme-bon'. Daarmee werd €5,7 mrd opgehaald. Toen was het vooral een schreeuw om hulp, Belgische spaarders hadden geld genoeg en de Belgische overheid zat in een crisis. Een belangrijke verklaring voor het huidige succes is dat het een eenmalige uitgifte is. Je kan nu een belastingkorting krijgen, dus als je niet toeslaat, mis je de boot. Dat werkt altijd erg goed in marketing, het is nu of nooit. De Belgische banken schreeuwen intussen moord en brand. Men vindt het valse concurrentie. Menig Belg zal daar hartelijk om lachen. De banken hebben het zelf uitgelokt met hun lage spaarrente. Diverse banken verhogen snel hun rente of bieden soortgelijke obligaties aan. Ze zijn veel te bang hun spaarklanten voorgoed kwijt te raken als die eenmaal de smaak van het beleggen hebben geproefd. Nu kan die hogere rente dus opeens wel. Ook in Nederland bieden banken te weinig spaarrente en zou de minister van Financiën iets dergelijks kunnen doen. Een 1-jarige staatsobligatie uitgeven, met hetzelfde belastingtarief als op een spaarrekening. Maar goed, Sigrid Kaag heeft weinig behoefte om populair te worden. Nederlanders met een bescheiden vermogen kunnen ook gewoon met hun spaargeld een dergelijke obligatie kopen. De vermogensvrijstelling is €114.000 per stel. Kopen zij voor bijvoorbeeld €100.000 aan 1-jarige Nederlandse staatsobligaties, dan krijgen ze opeens 3,12% rente. Dat is een verschil van ongeveer €2000 per jaar vergeleken met een spaarrekening. En je hebt minder kredietrisico dan bij een bank. Het enige nadeel is dat je geld voor een heel jaar vaststaat. Maar als je echt in geldnood zit, kan je de obligatie altijd weer verkopen. Nederlanders met een vermogen boven de vrijstelling — dat zijn toch 2,5 miljoen huishoudens — kunnen het ook doen, maar mogen 2% belasting aftikken. Dan hou je minder over dan op een spaarrekening. Voor hen loont simpel sparen, ook al worden ze door de banken afgeknepen. Dankzij de Belastingdienst, maar ja, leuker kunnen ze het niet maken. Of wel, mevrouw Kaag? Over de column van Corné van Zeijl Corné van Zeijl is analist en strateeg bij Cardano en belegt ook privé. Reageer via [email protected]. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.See omnystudio.com/listener for privacy information.