De last van het lijden. Hoe krijg je recht na een medische misser?

‘Baby Jelmer’ is inmiddels bijna 12, maar allesbehalve een normale tiener. Vlak na zijn geboorte ging er tijdens een betrekkelijk simpele darmoperatie iets vreselijk mis. Een wonder dat hij bleef leven, maar zijn hersenfuncties zijn sindsdien ernstig beperkt. Hij kan niet lopen, niet communiceren,niet zelfstandig eten, niets. Zijn ouders gingen door een juridische mallemolen om het ziekenhuis waar het mis ging aansprakelijk te stellen voor de levenslange handicaps van Jelmer. Het ziekenhuis en de verzekeraar zetten alle mogelijke juridische middelen in bij de vaststelling van de aansprakelijkheid en van het schadebedrag. Dat eindigde eind vorig jaar in een schikking. Hoe kijken de ouders van Jelmer terug op de jaren die in beslag werden genomen door de zorg voor een ernstig gehandicapt kind en door slepende procedures, die ze uiteindelijk maar weinig heeft opgeleverd? Hoe kunnen patienten, familie en nabestaanden behoed worden voor het juridische steekspel dat hen wacht als ze ziekenhuizen en artsen aansprakelijk stellen voor medische missers? John Beer, letselschade-advocaat van de ouders van Jelmer, heeft daar heel duidelijke ideeen over. Alexander Brenninkmeijer, voormalig Nationaal Ombudsman en schrijver van een recent verschenen boek, Moreel Leiderschap, valt hem bij. Ze zijn beiden te gast in Argos,over hoe de last van het lijden na een medische misser te verzachten.