نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر ۲۵۶

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۲۵۶مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلننصيحتی کنمت بشنو و بهانه مگيرهرآنچه ناصح مشفق بگويدت بپذيرز وصل روی جوانان تمتعی بردارکه در کمينگه عمر است مکر عالم پيرنعيم هر دو جهان پيش عاشقان به (دو جو) جوییکه اين متاع قليل است و آن عطای (حقیر) کثيرمعاشری خوش و رودی بساز می‌خواهمکه درد (عشق) خويش بگويم به ناله بم و زيربر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنماگر موافق تدبير من (رود) شود تقديرچو قسمت ازلی بی‌ حضور ما کردندگر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگيرچو لاله در قدحم ريز ساقيا می و مشککه نقش خال نگارم نمی‌رود ز ضميربيار ساغر در خوشاب ای ساقیحسود گو کرم آصفی ببين و بميربه عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بارولی کرشمه ساقی نمی‌کند تقصيرمی دوساله و محبوب چارده سالههمين بس است مرا صحبت صغير و کبيردل رميده‌ی ما را که پيش (دست) می‌گيردخبر دهيد به مجنون خسته از زنجيرحديث توبه در اين بزمگه مگو حافظکه ساقيان کمان ابرويت زنند به تيرSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations